babamızı özledikk

bu haftayı annemde geçiriyoruz.annemlerle evimiz arasında mesafe var.genellikle annem yağızefe'ye pendikte baktı.kendi tabiriyle bu hafta psikolojisi pendikte değil kayışdağında bakmak istemiş. :) Ben işten çıkar çıkmaz trene ondan sonrada hızla minibüse biniyorum koşturmacayla da yürüyorum neden mi?çünkü oğluma bir an önce kavuşmak için.çalışan anneler nedemek istediğimi anlamıştır...

babamızın işi evimize yakın doğal olarak işten geç çıkınca evimize gidiyor.annemlere geldiğinde hem daha geç geliyor hem sabah erken çıkıyor yola :( bu haftada işlerinin gece 23:00 civarı bitmesi nedeni ile 2 gündür görüşemiyoruz.Dün akşam babamız sık sık arayıp yağız efenin sesini dinledi.Babası konuşurken oğluma 'oğlumm seni çok özledim sende babanı özledin mi' diyordu.şimdi oğluşumun yerine ben cevap veriyorum.seni çok özledik babasııı.

Neyseki bu akşam gelecek babamız..

nasılda minik oğlum...

kuzucuğuma ilk heyecanım..

bilgisayarımı karıştırırken bu yazıyı ve resmi gördüm ve siteye eklemeye karar verdim.İlk hamile oldugumu duyduğum zamanki yazımı ekliycem.hala o heyecanı yaşıyorum.Her anın tadı farklı...

12 mayıs cumartesi günüydü.Aslında şüpheleniyordum ama yinede psikolojik olarak düşünüyordum.Birkaç kez test alıp yapmıştım ama hepsi tek çizgi çıkıyor üzülüyordum.aslında onu yapmanın zamanı vardı ama ben acele ediyordum :) sonra tekrar test aldım ve hafif olarak 2.çizgide belirmişti.net olmadığı için yine emin değildim.sabredemedim eşime bir yazı yazıp fax çektim.eşimin arayıp bana ne tepki vericeğini sabırsızlıkla bekliyodum.Babamız işi nedeni ile bizi biraz bekletti.sonunda aradı ve inanamadı akşam tıp merkezi aradık.Kan aldırdım yarım saat sonra gelin sonucunuz çıkar dedi ama ben sabredemiyordum eşim yemek yiyelim dedi nasıl yediğimi hatırlamıyorum.tıp merkezine gittik zarfı heyecanla açmaya başladım ve testtttt sonucu pozitif inanamadık eşimle gözgöze baktık ve eşim havalara uçuyodu dayanamadı sarıldı :)) 5 dak geçmeden ablasını aradı hala oluyosun die ablamız inanmak istemedi kızına ufak bir kardeş geliyordu.sonra yolda leyla gibi gezdik eve gittiğimizde ben yorgun düşmüştüm yürümekten eve geldiğimde eşim annesini bende annemi aradım.annem inanmak istemedi damadını istedi telefona ona sordu o da doğru diyince inandı :)) hayatımın en güzel günlerinden biriydi.artık o andan itibaren benimde bir embriyom vardı :)